White Lady
White Lady verwijst naar een rotsschildering op de Brandberg. We kamperen op het terrein van de nabij gelegen White lady Lodge. Bij de ingang worden we welkom geheten door een tam stokstaartje. Er komen hier ook wel eens woestijnolifanten buurten maar die zullen we hier niet zien.
Kamperen is er zoals we ons kamperen in Afrika voorgesteld hadden. Een enorme plek met bomen midden in de natuur en buren die 100 meter verderop staan. We kopen voor het eerst brandhout om 's avonds een vuurtje te maken. Iedere kampeerplaats heeft een braai om te koken op houtvuur. Wij koken op een gasbrander en gebruiken de braai alleen om een fikkie te maken met de kinderen. Dat bevalt de mannen uitstekend en dus herhalen we het ritueel op alle volgende kampeerplekken.
We krijgen bezoek van een hornbill, een vogel met een grote toucan-achtige snavel. Als we 's avonds bij het vuur zitten, kijken de in het schijnsel van onze hoofdlampjes oplichtende oogjes van 2 jakhalsen ons nieuwsgierig aan.
Nadat ik toch maar even voorzichtig ben wezen kijken of het echt geen verdwaalde leeuwen zijn, gaan we vroeg naar bed. Eenmaal in de tent kunnen we meegenieten van Afrikaanse muziek en gezang dat ten gehore wordt gebracht voor een reisgezelschap dat een eindje verderop staat. Ook hier hadden we graag nog iets langer willen blijven.