familie reizen
reizen met kinderen kindvriendelijke bestemmingen inspiratie reizen kids reisverslagen reisorganisatie gezinsreizen
baby peuter kleuter kind tiener

We zijn met ons toen 15 maanden oude zoontje Thijmen op reis geweest naar Tobago en St. Vincent & The Grenadines. Een korte impressie…

Dag 1 – Om 4 uur stonden we op, laatste spullen in de tas, Thijmen wakker maken en naar Schiphol. Wonderlijk dat Thijmen gewoon vrolijk is, lekker zijn pap op eet en geen last schijnt te hebben van het vroege tijdstip – in tegenstelling tot zijn ouders. Stress bij de check-in, onze koffer is te zwaar en we moeten snel de zware boeken in de kinderdrager doen en die alsnog inchecken. Thijmen vermaakt zich met wat rondwaggelen tussen de balies en vindt het allemaal wel spannend zo te zien.

Aan boord barst de hel los; Thijmen is totaal niet gecharmeerd van op schoot zitten, en al helemaal niet in een bomvolle 737. Even slaat de twijfel toe; gaat dit wel goed? Hebben we wel de goede keuze gemaakt? Hij is geen schootkind, waarom hebben we geen extra stoel geboekt?

De doorvlucht naar Tobago (via Antigua) vertrekt over een paar uur, even bijkomen. De Boeing 777 naar Tobago is groot, ruim en we zitten aan het tussenschot. Thijmen is direct helemaal gelukkig met de boekjes uit de stoelzakken en alle vriendelijke mensen om hem heen. Direct na de start krijgt hij zijn Britax stoeltje (hij past er met zijn 15 maanden nog net in) en de hele vlucht gedraagt hij zich als een zonnestraaltje, precies zoals we verwacht hadden en een opluchting na de eerste vlucht. Wel moet hij bij turbulentie verplicht op schoot, en dan laat hij duidelijk merken daar niet blij mee te zijn. Gelukkig doen de rozijntjes hun werk en is hij al snel drukker met het doosje dan met het van schoot willen!

"Onderweg eten we verse bananen...

Bij aankomst op Tobago is hij echt helemaal op, zijn interne klokje zegt dat het middernacht is en we kruipen snel in bed. De volgende ochtend blijkt het slecht weer te zijn, enorme hoosbuien drijven af en aan. Bovendien heeft Thijmen flinke koorts. De huurauto wordt netjes gebracht, we doen wat boodschapjes en besluiten toch even met Thijmen naar de dokter te gaan. Dat lukt dus niet op een zondag, en we worden door de mensen van Sherwood Park Apartments naar het ziekenhuis in Scarborough gestuurd. Ze waarschuwen ons dat het niet is wat we gewend zijn en…..ze hebben gelijk. Het lijkt wel een Artsen-Zonder-Grenzen-noodhospitaal in Midden-Afrika! Gelukkig zijn de dokters goed (want opgeleid in het moderne Trinidad) en blijkt Thijmen alleen een flinke verkoudheid te hebben.

Dag 2 en dag 3 besteden we zo vooral rondom het appartement, Thijmen voelt zich toch niet lekker en het blijft maar regenen.

Dag 4 kunnen we eindelijk wat gaan ondernemen. Thijmen zit als een prinsje in de (meegehuurde) autostoel, en het weer is enorm opgeklaard. Lekker naar het Arnos Vale Adventure Park, waar we onder andere kolibrie’s zien (zie foto), we rijden langs wat oude forten en lunchen op een terras bij Stonehaven Bay. ’s Middags gaan we zwemmen in het zwembad.

Dag 5 rijden we het hele eiland rond, we bezoeken allerlei verlaten strandjes, waar Thijmen steeds naar het water rent (hij gaat met de dag beter lopen) en wij hem moeten tegenhouden ivm de soms hoge golven. Hij heeft bepaald geen watervrees!

Lunchen doen we in een klein tentje waar we lokaal eten krijgen; pilav (rijst met kip en bonen en heeeeel veel kruiden) waar Thijmen wonderlijk genoeg gek op is, roti en een stuk kip met brood. We steken dwars door het regenwoud naar de andere kant van het eiland, een prachtige tocht, en het eiland blijkt inderdaad onvoorstelbaar mooi te zijn.

Dag 6 is ook een eiland tour. We rijden naar Charlotteville, het meest noordelijke stadje, drinken daar wat en gaan verder naar Speyside. Daar lunchen we in de Shipwreck Bar, behorend bij het Blue Waters Inn hotel. Prachtig uitzicht op Little Tobago en prima lunchen. Thijmen is het meest gelukkig want er zitten frietjes bij het eten van papa en mama…..

Dag 7 wordt onze Thrill-Day: we hebben een 4x4 tour over het eiland geboekt. Vele bedrijfjes bieden dat aan, maar slechts weinigen gaan ook echt off-road. Die van ons doet dat dus wel, en is bovendien heel erg kindvriendelijk. Thijmen vindt het allemaal wel spannend en is al snel dikke maatjes met Fab(rizio), onze (Zwitserse!!) gids. Het zitje van Thijmen wordt goed achter in de Jeep gemonteerd en als er flinke hobbels komen worden we gewaarschuwd en houden we Thijmen eventjes extra vast. We maken een schitterende wandeling, diep in het regenwoud, naar de Highland Waterfall; je kunt daar alleen met een 4WD komen plus een flinke trip van een half uur langs de rivier. De MacPac (onze kinderdrager) bewijst weer eens zijn waarde! Onderweg eten we verse bananen (Thijmen krijgt er geen genoeg van en eet er gelijk 4 op!) en genieten we van de geluiden en de indrukwekkende natuur van het regenwoud.

Dag 8 rusten we uit, we gaan even naar Pigeon Point (daar moet je natuurlijk gewoon heen gaan als je op Tobago bent), wat inderdaad voor kinderen een prachtig strand is, met veel schaduw en goede faciliteiten. De lunch (hamburger met frietjes) wordt vooral door Thijmen enorm gewaardeerd terwijl papa en mama genieten van een biertje. Caribbean optima forma!

Meer reisverslagen
uit de Caribbean

reisverslag kinderenreisverslag ouders
 

reisdagboek
blog papier
verhalen gezinsreizen
reisverslag ervaringen ouders
reisverslag Caribbean

Ewald, Trudy en Thijmen (15 maanden)

rondreizen gezin

Dag 9 is de Grote Reisdag: van Tobago naar Trinidad, van Trinidad naar Barbados en van Barbados naar Canouan (St Vincent & The Grenadines). Waar papa en mama er flink tegenop zagen, geniet Thijmen juist enorm van de reis en alle aandacht van personeel van de luchthavens en maatschappijen. De vluchten zitten niet vol dus hij kan gewoon op een stoel zitten, we laten hem daar bij de landing ook gewoon in zitten (bij BA verboden maar hier doen ze niet zo moeilijk) en dat gaat prima. De overstaptijden zijn steeds een uurtje of twee en dat is best lekker. Op Barbados worden we door de luchtvaartmaatschappij Grenadine Airways in de aankomsthal al opgewacht en zij regelen de transfer van de bagage, dat scheelt enorm in de tijd. Thijmen stapt enthousiast door de vertrekhal, ondertussen alle wachtende reizigers vriendelijk toe zwaaiend.

De vlucht naar Canouan is met een Twin Otter – een klein vliegtuig, waar ze 19 (klap) stoelen in hebben weten te proppen. Dat betekent dat iedereen met zijn eigen handbagage op schoot zit, het hele gangpad vol staat met tassen en de temperatuur al snel tot sauna-achtige waarden stijgt. Gelukkig valt Thijmen direct in slaap en merkt niets van de lichte vliegangst die zich van papa en mama meester maakt.

De eerste stop van de Twin Otter is Union Island. Daar stappen een paar mensen uit en het vliegtuigje zou door gaan naar Canouan, Mustique en Bequia. Helaas komt er op het laatste moment (de motoren draaien al weer) een wijziging ivm de naderende zonsondergang (Mustique heeft geen verlichte baan) en worden we alsnog uit het toestel gehaald. We moeten op het volgende toestel wachten, op Union Island nu eerst door immigratie en dan pas naar Canouan.

De aankomst op Canouan maakt alles goed: een paradijs, waar de zon net onder is, de zee ruist en het personeel van Tamarind Beach Hotel ons met open armen en een cocktail ontvangt. Onze kamer ligt op de begane grond, we stappen zo vanuit de kamer op het strand en wandelen in 10 meter naar de branding. Daarbij gevoegd het warme zeewater, de heerlijke strandbedden en de vriendelijke beach attendants en het leven is ineens heel erg aangenaam.

Er volgen nog 5 dagen van verwennerij, strand, cocktails, en goed eten in het restaurant. Het is vooral Italiaans getint, met hele goede pasta’s (al dente, zoals het hoort, de eigenaar is een Siciliaan en laat alles rechtstreeks uit Europa komen) en Amerikaanse porties (heel veel vlees dus). De smaak is echter uitstekend en de (uiteraard Italiaanse) wijn is vriendelijk geprijsd.

Tamarind is het meest kindvriendelijke hotel/restaurant wat we ooit hebben meegemaakt. Er komt direct een mooie kinderstoel en appelsap voor Thijmen, de serveersters staan te dringen om ons blonde kereltje te bedienen en we mogen rustig tussen de gangen door Thijmen in bed stoppen en daarna verder eten. Omdat er op Canouan geen babyvoeding verkrijgbaar is krijgen we van Tamarind pasta voor Thijmen bij het diner, bananen, appelsap en extra brood. Allemaal gratis!

Na 6 dagen moeten we helaas weer terug naar huis. Eerst weer met de Twin Otter, van Canouan naar Union Island, dan naar Mustique en vervolgens naar Barbados. ’s Avonds komt de 777 van de BA ons weer ophalen en voor ons gevoel om 2 uur ’s nachts staan we weer op Gatwick. Het is daar dan 6 uur in de ochtend en het is wachten op de doorvlucht naar Schiphol. Heel langzaam worden we goed wakker en beginnen we een beetje naar huis te verlangen…. Om 11 uur staan we op Schiphol en een uurtje later zijn we thuis. Twee fantastische weken zijn alweer voorbij.

Een paar tips voor andere ouders:

BA heeft een mooi kinderzitje, maar bij turbulentie moet je kind op schoot. Het zitje is officieel tot 2 jaar, maar bij anderhalf houdt het echt helemaal op. Je kunt dan beter een extra stoel boeken voor je kind en een autozitje meenemen. De crew is erg vriendelijk en attent, zo komen ze regelmatig drinken brengen voor Thijmen. Houdt er rekening mee dat je koffer niet meer dan 32 kilo mag wegen (je mag wel 2 van die koffers pp meenemen). Let op de zeer strenge veiligheidsmaatregelen op Gatwick!

Op Tobago is alles verkrijgbaar bij Penny Savers, de grote supermarkt op Crown Point (er zit een iets kleinere vlakbij Sherwood Park). Koop daar voldoende babyvoeding en luiers als je ook nog naar de Grenadines gaat. Zeker als je kind nog geen jaar is en dus niet uit de pot mee eet heb je op de Grenadines een probleem zonder voldoende babyvoeding. Doe rustig een beroep op de mensen van Tamarind, ze zijn enorm op kinderen gericht en vinden niets een probleem.

Een buggy is handig op de luchthavens en in restaurants en winkels, maar een kinderdrager (wij hebben er eentje van MacPac) is een must. Alleen met oudere kinderen die zelf een (aardig) stuk kunnen wandelen zou je met alleen de buggy uit de voeten kunnen. Let er dan op dat je op Tobago bijna niets aan de buggy hebt, omdat de wegen en paden slecht zijn en er vaak geen trottoirs zijn.

De vluchten met Grenadine Airways zijn vaak vol, en er blijft nogal eens bagage achter in verband met gewichtsrestricties. Neem daarom voor een paar dagen babyvoeding en luiers mee in de handbagage!

Ewald, Trudy en Thijmen

ervaringen van ouders
verre reizen kinderen
vakantie kinderen foto
reizen kinderen foto
direct naar onze bestemmingen
reizen met kinderen
reisverslag kinderen reisverslag ouders