“Maar wat doen jullie dan met de kleine?” leek zo ongeveer de standaard vraag van kennissen en collega’s als ze hoorden dat onze vakantie naar Nieuw-Zeeland zou gaan. En verbazing en verwondering als ze hoorden dat we haar mee zouden nemen. Natuurlijk hebben we onszelf ook wel eens afgevraagd hoe het zou gaan met zo’n kleintje op zo’n lange vlucht, maar verder hebben we nooit echt twijfels gehad over deze ‘expeditie’.

We kenden ons kind, wisten dat ze flexibel is en zich niet ongemakkelijk voelt in een vreemde omgeving. Natuurlijk wisten we niet hoe ze zou reageren als we haar dag- en nachtritme volledig zouden omgooien, maar we gingen er vanuit dat dat ook wel goed zou komen. Wel wilden we een zekere vastigheid bieden ter plaatse. Dus zijn we niet met een auto van hotel naar hotel getrokken, maar hadden we ons eigen huis op wielen in de vorm van een camper.

De reis ging uitstekend. Omdat we halverwege een lange periode moesten wachten op Singapore, hadden we een daghotel geboekt op de luchthaven. Dat bleek ideaal. We hebben met z’n allen lekker bijgeslapen, konden daarna douchen en we hadden onze eigen plek, waar we onze spullen veilig konden laten staan. Want dat viel wel tegen: als je met een baby zo’n lange reis maakt heb je een enorme hoeveelheid (hand)bagage bij je! Omdat Indy een koemelkallergie en astma heeft, hadden wij naast de nodige potjes, luiers, de wandelwagen en de rugdrager ook nog eens voor de hele periode poedermelk van huis meegenomen en een hele verzameling medicijnen. Gelukkig hoefden we met volledige bepakking alleen maar van huis naar Schiphol en van de luchthaven in Nieuw-Zeeland naar de camper!

In Nieuw-Zeeland (Christchurch) aangekomen wachtte ons direct een eerste verrassing: er was een speciaal loket voor gezinnen met jonge kinderen. Wij hoefden dus niet in lange rijen te staan, maar werden snel de douane doorgeholpen. Luxe! Eenmaal buiten stond er een auto voor ons klaar die ons naar het camperverhuurbedrijf bracht en kon onze reis beginnen. De eerste dag hebben we niet verder gereden dan de eerste de beste camping, zodat we allemaal wat konden bijkomen en wennen aan ons nieuwe ‘huis’ voor de komende weken. Dat huis was overigens van alle luxe voorzien. We hadden zelfs een magnetron.

Al reizend hadden we snel een ritme gevonden, waar we ons allemaal goed bij voelden. ’s Morgens deden we rustig aan, gingen wat wandelen of bleven op de camping. Tegen de tijd dat Indy (die nog twee keer per dag sliep) moe werd, gingen we een stuk rijden. Als Indy wakker werd hielden we een uitgebreide pauze, waarbij we lunchten en Indy lekker kon spelen. Na een paar uur deden we de rest van de rit voor die dag. Daarna hadden we weer tijd voor onszelf. ’s Avonds aten we met z’n allen in de camper of warmden we voor Indy een potje op en gingen we uit eten als ze sliep (in de wandelwagen). En natuurlijk hadden we ook de nodige dagen dat we niet met de camper onderweg waren. Dan gingen we lekker buiten wandelen en activiteiten in de buurt ondernemen.

Voor deze manier van reizen is Nieuw-Zeeland uitstekend geschikt. Het is echt een ongelooflijk mooi land. We genoten dan ook van de uren die we rijdend doorbrachten. Na iedere bocht volgde weer een nieuwe verrassing: een besneeuwde bergtop, een turkooisblauw meer, een waterval, een spectaculaire kustlijn. De stops die we tussendoor maakten waren ook geweldig. Meestal stonden we op een prachtige plek midden in de natuur, waar we als het zonnetje scheen heerlijk konden picknicken. We waren ook verrast door de goede kwaliteit van de campings. Soms kozen we voor een kleine camping die gunstig was gelegen ten opzichte van de activiteiten die we wilden ondernemen, een volgende keer voor een mooi uitzicht en anders voor een centrale ligging in het centrum van een plaatsje, zodat we ’s avonds lopend naar een restaurant konden gaan.

jurgen, colinda en indy (1)

Maar waar we ook stonden: de voorzieningen waren altijd uitstekend. Overal waren wasmachines en -drogers, de toiletten en douches waren nooit ver weg en altijd schoon en netjes en de mensen op de receptie vriendelijk en behulpzaam. Omdat we in het laagseizoen reisden was het ook meestal erg rustig (behalve bij de grootste toeristische trekpleisters zoals Rotorua en Queenstown).

Uitstapjes maken ging ook verbazingwekkend gemakkelijk. We hebben bijvoorbeeld een dagtocht gemaakt naar Doubtful Sound. Een behoorlijk lange tocht, maar met buggy en rugdrager prima te doen. Op de boot ging Indy rustig slapen in de buggy. Andere reizigers reageerden altijd enthousiast. Dus toen Jürgen dolfijnen aan het filmen was en ik hier een foto van wilde maken, was er geen gebrek aan mensen om ons heen die Indy even wilde vasthouden. Het leek zelfs wel of ze op dit moment hadden gewacht!

Ook op andere tochten stond Indy (en wij dus ook) in het middelpunt van de belangstelling. Nu moet ik ook zeggen dat zij daar enthousiast op inspeelde door vrolijk naar iedereen te lachen en enthousiast mee te doen met kiekeboe-spelletjes. Na een boottocht en wandeling door Abel Tasman National Park kwam iedereen aan het eind van de dag zelfs nog even afscheid nemen van Indy.

Op wandeltochten namen we Indy mee in de rugdrager. Daarin had ze het uitstekend naar haar zin. Ze zat lekker hoog op papa’s of mama’s rug en kon alles dus goed zien. Als ze moe werd legde ze haar hoofd neer en ging slapen. Een fles was onderweg zo gemaakt door gekookt water uit de thermosfles te mengen met mineraalwater. We moesten er alleen wel aan denken haar goed warm aan te kleden, want terwijl je zelf actief bezig bent en dus lekker warm wordt, is het voor zo’n kleintje dat stil zit een stuk frisser.

Terugkijkend op deze reis, was de hele trip van begin tot eind een fantastische ervaring die ik niet had willen missen. Nieuw-Zeeland als land is echt geweldig en met een baby reizen ging uitstekend. Ook met de lange reis en het grote tijdverschil hebben wij (en Indy) geen problemen gehad. We waren eigenlijk direct gewend aan ons nieuwe huis en ritme. Het enige nadeel was dat we maar weinig tijd hadden en dus niet vaak lang op een plek konden blijven. We weten dan ook zeker dat we nog een keer terugkomen om optimaal van de prachtige natuur te kunnen genieten. Waarschijnlijk als de kinderen groot genoeg zijn om ook op ook meerdaagse trekkings door de meest bijzondere natuurgebieden mee te gaan, want dat was iets wat met baby natuurlijk niet ging.

Een paar handige tips aan ouders die met hun baby naar Nieuw-Zeeland gaan:

Neem een rugdrager én een buggy mee: je hebt beide echt nodig!

Huur een camper: dit is echt de ideale manier om Nieuw-Zeeland met je kinderen te ontdekken.

Huur bij de camper een campingbedje (of neem deze vanuit Nederland mee). Je baby heeft dan zijn eigen veilige slaapplek, maar je kunt deze overdag ook als box gebruiken.

Geef ’s avonds eerst je kind te eten en ga daarna lopend, met je kind in de buggy, uit eten. Grote kans dat hij of zij in slaap is gevallen voor je in het restaurant aan komt, zodat jullie gezellig samen kunnen eten.

Vergeet de babyfoon niet. Wij gebruikten deze bijvoorbeeld als we gingen afwassen terwijl Indy sliep.

Colinda, Jurgen en Indy